Ειδικά για το 1 και 2 η ημι-επίσημη παραδοχή απο τους ίδιους τους τροχονόμους είναι η ευκολία που παρουσιάζει ο έλεγχος του δικύκλου, είτε στο να το σταματήσεις ("φαντάσου να γίνει μπλόκο σε αυτοκίνητα στην Σταδίου και σε ωρα αιχμής" μου είπε κάποτε κάποιος φίλος ένστολος), είτε να το "σηκώσεις".
Στην ουσία δηλαδή η ωφέλεια που παρέχουμε στην κυκλοφορία, είτε με την ευκολία κίνησής μας , είτε με τον μικρό μας όγκο, στρέφεται εναντίον μας !
Όμως φίλε μου ΔΕΝ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΟΜΑΙ !
Ότι και να μας κάνουν ΚΑΛΑ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ !
Προσωπικό παράπονο εκφράζω , αλλά βρε παιδί μου, είχαμε φτιάξει τον ΑΝΕΜΟ (ΑΝΕΜΟΣ-ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΑ) με αποκλειστικό σκοπό τις δράσεις για την βελτίωση των συνθηκών για τον μοτοσυκλετιστή.
Κάναμε διάφορα (δεν είναι της ωρας να απαριθμίζονται, αλλά και πολλά και πετυχημένα ήταν), αλλά..... βλέπεις δεν κάναμε εκδρομές (σαν σύλλογος , γιατι σαν άτομα και παρέες είχαμε ξεσκιστεί!), δεν κάναμε ...πάρτυ , γενικά δεν είμασταν "διασκεδαστικοί" αλλά ζητούσαμε την ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ στις δράσεις.
Πολλά ζητούσαμε !!!!
Ο ΑΝΕΜΟΣ άρχισε σταδιακά να πάσχει απο μέλη !
Οι δυνατότητες επάνδρωσης ομάδων δράσης έγιναν σχεδόν ανύπαρκτες.
Οι οικονομικοί πόροι ( το μονο έσοδο του συλλόγου , το κολοσσιαίο ποσόν των 5 ευρω το μηνα σαν συνδρομή) εξέλειπαν.
Αναγκαστικά ο Σύλλογος έμεινε μία σφραγίδα και μία ανάμνηση
Δεν ζητήσαμε ποτέ "οικονομική βοήθεια" απο κανέναν.
Οι περισσότερες δράσεις μας ήταν "εθελοντικής βάσης".
Σεμινάρια και άλλα ήταν πάντα δωρεάν και ελεύθερα για ολους.
κλπ κλπ κλπ
Για να μην πολυλογώ λεφτά δεν ζητάγαμε , προσφορά δίναμε , συμμετοχή ζητούσαμε.
Οι μοτοσυκλετιστές προτίμησαν τις ...οργανωμένες εκδρομές (λες και είναι κουλοί να πάνε μόνοι τους η μα την παρέα τους βόλτα), τα πάρτυ και όπως λέει η παλιά διαφήμιση "όλο καντσόνι και τζελάτι".
Ε ... δεν δικαιούνται να παραπονιούνται.