Διαδρομή Σλοβακία - Αυστρία - Γερμανία και επιστροφή.

Άυγουστος 2009

Ξεκινησα απο την Nitra της Σλοβακιας με τελικο προορισμο το Hockenheim Δ.Γερμανιας.
Η γυναίκα μου ακολουθούσε με το αυτοκίνητο, με ρούχα, φαγώσιμα, τον σκύλο και ότι άλλο θα χρειαζόμασταν για τις μέρες που θα βρισκόμασταν στο Hockenheim της Δ.Γερμανίας.
Ο γοογλης ελεγε πως η αποσταση ηταν 950 χλμ, ενω το GPS εγραφε 850 χλμ.
Τελικα η μηχανη εγραψε 890 χλμ.
Ο καιρος ηταν σχετικα καταλληλος για αυτο το ταξιδι, καθως ειχε λιγα συννεφα και καμποσοο αερα που μετα τα 200+ δεν απασχολουσε πλεον..

Οι δρομοι ηταν υπεροχοι, ομως η Αυστρια ειχε υπερβολικη κινηση στους δρομους και πολυ συχνα μποτιλιαρισματα, κατι που φυσικα δεν με πτοησε, καθως ημουν με την μηχανη.

Αποφασισα αρχικα να κανω στασεις καθε 150 χλμ. αποσταση, για να ξεπιαστω και να ξεμουδιασω, παρατηρησα ομως στην πορεια πως οι στασεις ανα 100 χλμ. αποσταση ηταν πολυ πιο ξεκουραστες!
Ετσι εκανα γυρω στις 8 ακομη στασεις μεχρι τον τελικο προορισμο.

Οταν εφτασα στους δρομους της Γερμανιας (Autobahn) καταλαβα πως ηταν η στιγμη να ξεζουμισω την μηχανη μου.

Κρατουσα μια ταχυτητα μεταξυ 150 με 220 χλμ/ωρα και μολις εβλεπα απεραντες ευθειες το ανεβαζα μεχρι 280... (μετα φοβομουν ).

Το ολο ταξιδι των 890 χλμ. διαρκησε 12 ωρες (και κατι ψιλα) λογω των στασεων καθε 100 χλμ.
Η μηχανη αυτη τη φορα μου καταναλωσε 70€ βενζινη (αντι 60€ που υπολογιζα) επειδη ειχα διαθεση για "ανοιγματα"

Ο δρόμος που επέλεξα ήταν μια ατέλειωτη ευθεία ('ντάξει είχε και στροφές).
Ύστερα απο μερικές μέρες που καθίσαμε στο Hockenheim της Γερμανίας, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε απο τους περιφερειακούς δρόμους της Γερμανίας, να συνεχίσουμε μπαίνοντας στα βουνά της Αυστρίας και να επιστρέψουμε απο εκεί στην Νίτρα της Σλοβακίας (όπως θα διαβάσετε παρακάτω)..

Η επιστροφή..

Έχουμε και λέμε λοιπόν.
Ξεκίνήσαμε στις 08.00 π.μ. απο το Hockenheim Δυτικής Γερμανίας με τελικό προορισμό την Νitra της Σλοβακίας.
Αυτή τη φορά επιλέξαμε να κάνουμε την διαδρομή μέσω επαρχιακών δρόμων και βουνών και να αποφύγουμε τους μεγάλους δρόμους (3-4 λωρίδες) που ήταν ιδιαίτερα βαρετοί διότι είχα βαρεθεί να πηγαίνω 200+ σε μια μονότονη διαδρομή...
Ξεκινήσαμε λοιπόν να δούμε και ένα Κάστρο όπου πάντα έβλεπα σε φωτογραφίες στο ίντερνετ και είχα ως στόχο να επισκεφθώ (neuschwanstein castle bavaria).
Σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες απο το κάστρο που, βρήκα στο ίντερνετ...

Με φόντο τη λίμνη...

Μέσα στα σύννεφα...

Και μία χειμερινή...

Επειδή πήγαμε τέλη Αυγούστου ο καιρός ήταν άκρως φιλικός όπως θα δείτε στις παρακάτω φωτογραφίες πλεόν απο την δική μου κάμερα...
Εδώ μόλις φτάσαμε στην πόλη όπου βρίσκεται το κάστρο...

Εδώ, μερικά χιλόμετρα απο την πόλη στον χώρο που έρχονται κάθε χρόνο χιλιάδες τουρίστες απο όλη την Ευρώπη για να δούν αυτό το υπέροχο Κάστρο...

Ο μόνος τρόπος για να πάς στο κάστρο είναι με λεωφορείο (απαγορεύονται άλλα οχήματα) και η διαδρομή είναι περίπου 6-8 χιλιόμετρα και με ενα ιδιαίτερα τσουχτερό εισιτήριο των 8 € το άτομο (χώρια την είσοδο στο Κάστρο)!!
Υπάρχει όμως και η φτηνή μεταφορά με ένα ημι-στρατιωτικό όχημα που ε΄χει ενα κουβούκλιο που χωραει γύρω στα 12 άτομα και στοιχίζει γύρω στα 2 € το άτομο... Είναι σχετικά άβολο, όμως σε φτάνει στον προορισμό σου..
Τράβηξα και μία φωτογραφία δίπλα απο το λεωφορείο (των 8 €) για να το θυμάμαι...

Μετά πήραμε ενα μονοπάτι για περίπου 150 μέτρα...

όπου μας έφερε σε μια ξύλινη γέφυρα με πολύ κόσμο, πολλά μέτρα απο το έδαφος...

και με αρκετό ζουμάρισμα στην κάμερα αυτό ακριβώς βρισκόταν κάτω απο την γέφυρα...

Όμως το πραγματικό θέαμα βρισκόταν απέναντι απο την ξύλινη γέφυρα...

Ο Μοναδικός τρόπος για πάς στο Κάστρο ήταν απο άλλο μονοπάτι που έπρεπε να κατέβεις για 200 περίπου μέτρα και να ξανανέβεις άλλα τόσα για να επισκεφθείς το Κάστρο απο κοντά... όπως και κάναμε...

Και εδώ είμαστε πλέον στο Κάστρο...

Αφού καθήσαμε εκεί για καμμιά ωρίτσα, πήραμε το κατηφορικό μονοπάτι της επιστροφής όπου και συναντήσαμε ένα περίεργο όργανο που έβγαζε υπέροχες μελωδίες...

Φεύγοντας ύστερα απο συνολικά 2 ώρες που βρισκόμασταν εκεί, συνεχίσαμε στον δρόμο προς τα βουνά και τις πεδιάδες κοντά στα σύνορα της Αυστρίας...

Ατέλειωτες πεδιάδες και βουνά...

Πανέμορφες λίμνες...

και δρόμους που σε πέρναγαν απο τις ατέλειωτες πεδιάδες, στα πυκνά δάση, όπου ένοιωθες μια γλυκιά δροσιά απο την σκιά που σου πρόσφεραν τα δέντρα...

Όλο το σενάριο της φύσης ήταν πραγματικά υπέροχο... όμως έπρεπε να συνεχίσουμε διότι είχαμε αφιερώσει πολλές ώρες να απολαμβάνουμε τοπία...
Ήταν πλεόν μεσημέρι όταν αποφασίσαμε να κάνουμε ακόμη μια στάση για Γερμανική Βαρελίσια μπύρα... (οχι πως δεν θα σταματούσαμε)...

Συνεχίσαμε κινούμενοι δίπλα απο ποτάμια...