Μια βόλτα στην Ουγγαρία

Την ονομάζω βόλτα, καθώς ήταν αυθημερόν και πήγα μέχρι την Βουδαπέστη όπου την γύριζα για περίπου 3 ώρες.
Η απόσταση των συνόρων απο την Νίτρα της Σλοβακίας (όπου και βρίσκομαι) βρίσκεται στα 70 χλμ.
Η απόσταση απο τα σύνορα μέχρι την Βουδαπέστη ήταν 100 χλμ.
Πήγα λοιπόν απο τον Επαρχιακό δρόμο της Σλοβακίας για να φτάσω στο Komarno.
Το Komarno είναι ενα χωριό που οχι μόνο συνορεύει με την Ουγγαρία, αλλά συνεχίζει και μετά τα σύνορα!
Άρα συζητάμε για ενα χωριό που ανήκει σε 2 Κράτη!
Φυσικά υπάρχει και μια σχετική κόντρα, καθώς οι πολίτες απο την Ουγγρική πλευρά προσπαθούν να παρουσιάσουν διαφορές (απο την Σλοβάκικη πλευρά) για να τονίσουν στούς επισκέπτες πως είναι στην Ουγγαρία (κάτι που φαίνεται αμυδρά).

Στήν παρακάτω φωτογραφία το Komarno απο την Σλοβάκικη πλευρά.

Φτάνοντας στα σύνορα βρίσκεις μια μεγάλη γέφυρα που διαχωρίζει την Σλοβακία απο την Ουγγαρία. Εκεί γίνεται και το συνάλλαγμα καθώς η Ουγγαρία δουλεύει ακόμη το δικό της νόμισμα.

Απο δεξιά τα σύνορα την Σλοβακίας και απο αριστερά (απέναντι) η Ουγγαρία.

Μία ακόμη με τον ποταμό Δούναβη που διαχωρίζει τα 2 κράτη.

Αφού πέρασα την γέφυρα και μπήκα στην Ουγγαρία, λίγο μετά το Komarno συνάντησα πολλές ανεμογεννήτριες και την πινακίδα που θα με έστελνε στον τελικό προορισμό.

Ύστερα απο 100 χλμ. διαδρομής έφτασα στην Βουδαπέστη όπως θα δείτε.

Στις παρακάτω 4 φωτογραφίες θα δείτε ένα απο τα μεγαλύτερα ανάκτορα την Βουδαπέστης. Δεν συγκράτησα το ονομά του καθώς οι Ούγγροι επιμένουν να μιλούν ΜΟΝΟ την γλώσσα τους! Να συννενοηθείς με αγγλικά είναι σχεδόν αδύνατο.

Το ανάκτορο είναι τουλάχιστον 5 φορές μεγαλύτερο απο τις φωτογραφίες που θα δείτε με αποτέλεσμα να κάνω βόλτες γύρω απ'αυτό για να παρουσιάσω κάποια σημεία του.

Στην Βουδαπέστη κυκλοφορούν και πολλά καλοκαιρινά λεωφορεία που σε ξεναγούν μέσα στην πόλη.

Κάθε κτίριο και κάθε κτίσμα είναι ένα έργο τέχνης στα μάτια των περαστικών.

Μια απο τις πολλές όμορφες γέφυρες που συναντάς στην Βουδαπέστη σε πηγαίνει στο απέναντι στο κάστρο (αριστερά της φωτογραφίας)...

Η απέναντι πλευρά...

Δεξιά πρίν μπείς στο τούνελ υπάρχει η ανηφόρα που σε οδηγεί στο Κάστρο.
Αν καθήσεις πάνω απο 15 λεπτά στο Κάστρο, πληρώνεις πάρκινγκ, κάτι που απέφυγα καθώς η Ουγγαρία είναι τσιμπημένη στις τιμές της.

Εδώ μια άποψη του Κάστρου.

Φτάνοντας στο κάστρο συνάντησα μια παρέλαση Ούγγρων...

...που μετατράπηκε σε εικονική μάχη για τα μάτια των τουριστών..

Μέσα στους τουρίστες μπλέχτηκα κι'εγώ.

Φεύγοντας απ'το κάστρο..

Φυσικά και χάθηκα αρκετές φορές στους δρόμους της Βουδαπέστης.
Ποιόν λοιπόν θα έβρισκα που να μιλάει έστω και λίγα αγγλικά για να με καθοδηγήσει πίσω στην Σλοβακία??

Χεχε, μαντέψτε..

Ναι λοιπόν, όπου έβλεπα μπλόκο αστυνομίας σταματούσα και ζητούσα κατευθύνσεις..
Οι αστυνομικοί ήταν ιδιαίτερα φιλικοί και με τα φτωχά αγγλικά τους και πολλά νοήματα μου βρήκαν έναν άλλο δρόμο επιστροφής στην Σλοβακία.
Ο δρόμος ήταν επαρχιακός και 30 χλμ. παραπάνω απο τον αρχικό που είχα πάει, όμως άξιζε...
Ήταν η πρώτη φορά που η μηχανή μου άγγιξε τα νερά του Δούναβη!

Απέναντι όπως καταλάβατε είναι η Σλοβακία..

70 χλμ. μετά την Βουδαπέστη και επιστρέφοντας στην Σλοβακία συνάντησα αυτό το ανάκτορο.
Προσπάθησα ακόμη μια φορά να πάρω πληροφορίες αλλα τα αγγλικά δεν ισχύουν σε αυτήν τη χώρα..