Συγχρονισμός Καρμπυρατερ XL650V

Παρένθεση: Ννα πώ πως θέματα σαν αυτό δεν θα έπρεπε να ''χάνονται'' στα τεχνικά θέματα ενός μόνο τύπου όπως εδώ πρόκειται για τα ον-οφ.
θα έπρεπε να υπήρχε ενα νήμα με τίτλο ''Τεχνικά Θέματα'' και αυτό χωρισμένο σε τρία επιμέρους θέματα, α) Μηχανολογικά, β) Ηλεκτρολογικά και γ) Φτιάχτο μόνος σου .
Γνώμη μου πάντα.

Οταν αγόρασα το μηχανάκι αγόρασα και το Manual της Honda. Για καλή μου τύχη στο κεφαλαιο τροφοδοσία της 650 ανέφερε πως η υποπίεση στα καρμπς της Τρανσαλπ είναι ίση.
Καλό αυτό αφου βασικά η ρύθμιση είναι απλά το να εξισωθούν οι υποπιέσεις.
Αντίθετα απο την 600αρα που απαιτεί συγκεκριμένη διαφορά υποπίεσης αρα και ειδικό διαβαθμισμένο όργανο (υποπιεσόμετρο).

Ψάχνοντας στο νετ βρήκα διάφορες κατασκευές , κ μετά απο αρκετή μελέτη προχώρησα στην Ελληνική πλέον κατασκευή ενός DIY ας πούμε υποπιεσόμετρου.

Για την κατασκευή χρειάστηκα αρχικά:



4 μέτρα αλφαδολάστιχο διατομής 4mm



Μισό μέτρο χαλκοσωλήνα 5mm εξωτερικής διατομής.



Δύο κομμάτια μελάμίνα για την στήριξη, μερικά ρόκα για καλώδια, και
το βασικότερο δύο δοχεία του κιλού γυάλινα απο μέλι

Αρχικά κόβουμε το χαλκοσωλήνα σε τέσσερα κομμάτια, δυο κοντα στα 7εκ και δύο μακρύτερα στα 15εκ.
Μετά βάζουμε σιλικόνη στα καπάκια στο σημείο που κουμπώνουν με το γυαλί και τα βιδώνουμε σφιχτά , τα αφήνουμε μια νύχτα να σφίξει η σιλικόνη κ είμαστε έτοιμοι για το επόμενο βήμα.

Με ενα τρυπάνι 5mm τρυπάμε τα καπάκια και αφού με ενα γυαλόχαρτο καθαρίσουμε μια περιοχή γύρω απο την τρύπα (περίπου 1-1,5εκ διάμετρο) περνάμε τους σωλήνες και με ενα φλόγιστρο κ κόληση για χαλκοσωλήνες τους κολάμε καλά και κυρίως στεγανά.



Εσωτερικά θα εχουν μια σημαντική διαφορά ύψους γι αυτό και το διαφορετικό μήκος τους

Συνεχίζω ....

Εξωτερικά θα γίνει κάτι σαν αυτό στο κάτω μέρος:



και ετσι θα δείχνουν στο πλάι με τους κοντούς σωλήνες στην εσωτερική πλευρά εκεί δλδ που ακουμπάνε τα δοχεία.



Το τελικο αποτέλεσμα είναι αυτό



Στην προηγούμενη φωτό φαίνεται καθαρά η διάταξη των σωλήνων.

Οι πλαστικοί σωλήνες ενώνονται πολύ εύκολα με τους χαλκοσωλήνες ζεσταίνοντας τις ακρες του αλφαδολάστιχου με ένα αναπτήρα .

Οι κοντοί χαλκοσωλήνες ενώνονται μεταξύ τους και στο κάτω μέρος γυρίζουν ετσι:



Πριν ενώσουμε τον δεύτερο γεμίζουμε τον σωλήνα με νερό η ακομα καλυτερα με ψυκτικό υγρό ωστε να είναι χρωματιστό κ να φαίνεται.



Αφού στερεωθούν τα πάντα η κατασκευή είναι αυτή:



Οι μακρύτεροι σωλήνες ενώνονται με αλφαδοσωλήνα σε μήκος τόσο ωστε να βολεύει την σύνδεση των ακρων τους στις υποπιέσεις των καρμπς.
Επειδή στα σημεία που ενώνονται οι σωλήνες υπάρχει θερμοκρασία το αλφαδολάστιχο ζεσταίνεται και χαλαρώνει εδωσα μια λύση τοποθετώντας δύο κομμάτια σιλικονούχο σωλήνα κaτάλληλης εσωτερικής διατομής (4mm).



Το όργανο ακριβείας είναι λοιπόν έτοιμο.

Αφαιρούμε την υποπίεση του πίσω κυλίνδρου, τον σωλήνα δλδ που συνδέεται με το ρουμπινέτο της βενζίνης.



και την υποπίεση του εμπρός κυλίνδρου που δίνει στον βαλβίδα Pair.



Eχουμε ξεβρακώσει και το μηχανάκι αφού η βίδα του συγχρονισμού είναι βατή απο την τρύπα που έχει το φιλτροκούτι για αυτό το σκοπό.



Εδώ η σύνδεση στον πίσω κύλινδρο



Λόγω έλλειψης τεπόζιτου επιστρατεύεται ενα μπουκάλι και λίγη σωλήνα



Ενα μακρύ κατσαβίδι τοποθετείται στην τρύπα που έχει το φιλτροκούτι



και αφού ο κινητήρας φτάσει σε κανονική θερμοκρασία λειτουργίας κ ανάψει εστω μια φορά το βεντιλατερ προχωράμε σε ρύθμιση.

Να πώ εδώ οτι :
α) αν η διαφορά υποπίεσης μεταξύ των κυλίνδρων είναι μεγάλη τότε αν δεν προλάβουμε το υγρό περνάει όλο στο ενα δοχείο.
Ομως επειδή το καρμπ ρουφάει απο τον ψηλό σωλήνα αποφεύγουμε το να ρουφήξει υγρό ο κινητήρας, αυτός είναι κ ο λόγος της διαφοράς ύψους στους σωλήνες μέσα στα δοχεία.
Για να το αποφύγουμε αυτό πατάμε με μια σκύλα το κάτω κυκλικό τμήμα του σωλήνα με το υγρό ετσι ωστε η μεταβολή του υψους στην στάθμη του υγρού να γίνει αργά και ετσι να προλάβουμε χοντρικά να φερουμε στο περίπου την υποπίεση.

Άξιος πατεντιάρης !!!...